Eind 2018 ben ik mij gaan oriënteren op vrijwilligerswerk, hoe of wat was 
nog een groot vraagteken. Via verschillende sites heb ik mij laten informeren hoe zulke dingen in elkaar staken.
Kort daarna kwam ik de site van WoW tegen, zij werken samen met het Limbe Wildlife centre. Deze sites ben ik helemaal gaan doorspitten en uiteindelijk heb ik contact op genomen met Marieke via de website van World of Wildlife.Mijn keuze was stiekem al gemaakt, ik wilde naar de apen!
Het eerste contact liep al vrij soepel, ik had voor mezelf al een lijstje gemaakt, en alle vragen werden zo beantwoord. Ook het Skype contact was vriendelijk en gaf mij een goed en persoonlijk gevoel.
Om er in je eentje op uit te trekken naar een land als Kameroen is een flinke stap, het is dan zeker fijn om zo begeleid te worden zoals Marieke dat bij mij heeft gedaan.
Mijn ervaring
Na nog een paar maanden wachten was het dan eindelijk zover, in maart 
2019 stapte ik in het vliegtuig. Er was mij van te voren al verteld wat mij te wachten stond, dus op het vliegveld verliep alles soepel.
Na een rit richting Limbe ben ik aangekomen in het vrijwillgershuis, een simpele spaghetti en even kennismaken maakte het mijn start van de ervaring.
Direct de volgende dag ben ik al begonnen in het center. Zoals bekend begin je eerst in de keuken, bananen hakken en verdelen en ’s middags papaya’s en ander fruit snijden.
De rest van de dagen werd alles intensiever, los van het feit dat het heel vochtig is en het zweet dus in stralen van je af loopt, ben je aan het vegen en tillen.
Dit werk, in combinatie met de hitte, is vrij pittig, maar waar het om gaat maakt het oh zo waard!
Oog in oog met prachtige gorilla’s, bekeken worden door de meest schattige Guenons, de luidruchtigste groep chimpansees die ik ooit heb gezien en de indrukwekkende groep van Drills. Die overigens mijn hart hebben gestolen. Elke groep apen heeft zijn eigen karaktertrekjes en maakt iedere dag weer afwisselend.
De ruim 3 weken die ik hier heb doorgebracht waren veel te kort. Het werk in het centre, het contact met de verzorgers maar ook zeker de uitjes naar de stad en het strand, maken deze ervaring een om nooit meer te vergeten.
Ondertussen ben ik alweer even thuis, maar blijf ik met goede herinneringen terugkijken op een mooie tijd. Een tijd waarin ik hele leuke mensen heb leren kennen en de aapjes een speciaal plekje in mijn hart hebben gekregen.
Rosina – maart 2019