Al een tijd wilde ik graag werken met dieren in het buitenland. Ik was op internet aan het rondsnuffelen en kwam op de website van World of Wildlife. Ik heb contact opgenomen en toen is het heel snel gegaan…
Een gesprek gehad met Marieke de Bruijn en zij gaf me direct een goed gevoel. Ze vertelt eerlijk hoe het er aan toe gaat en dat vond ik heel fijn. Ik vond het heel spannend en was zenuwachtig om dit avontuur aan te gaan. Aan de andere kant vond ik het ook supergaaf! In Afrika werken met apen die hun verhaal hebben (mishandeld, als huisdier zijn behandeld), worden begeleid om het wild weer in te gaan. En hier mijn steentje aan bijdragen.
Ik kon met een andere vrijwilligster uit Nederland reizen en dat was fijn, want dat maakte het voor mij makkelijker om niet alleen te hoeven reizen. Ook het thuisfront was akkoord en ik had de mogelijkheid om te gaan, dus na even twijfelen heb ik ja gezegd!
Marieke heeft me vooraf goed begeleid en daar was ik blij mee, want er moest best wat geregeld worden (visum ophalen in Den Haag, entingen etc). Ik kreeg een handboek en met al mijn vragen kon ik bij Marieke terecht. Ook vlak voor mijn vertrek heb ik nog even contact met haar gehad en ze gaf me vertrouwen mee.
De reis ging soepel. Aangekomen op het vliegveld in Douala kwamen er mannen op me af om mijn koffer te dragen. Ik was hierover van te voren ingelicht, dus wist ervan. Negeren en doorlopen… Maar het was donker en ik was op zoek naar de taxichauffeur Jack, die ons naar het vrijwilligershuis zou brengen. En plots stond hij daar met een briefje met onze namen erop. Yes! Het was een drukte in de stad en het werd steeds rustiger toen we naar Limbe reden.
Het vrijwilligershuis is eenvoudig en schoon. De bedden waren opgemaakt en er stond iets te eten. Guillaume (de manager van het Limbe Wildlife Centre) gaf een korte rondleiding door het huis, wij waren na een tijd weer de eerste vrijwilligers.
De volgende dag kwamen Marieke en Armel (haar partner) ons ophalen om boodschappen te doen en geld te wisselen. Wat een andere wereld!
Het vervoer is bij een man achterop de scooter waarop je alleen of met z’n tweeën naar de bestemming wordt gebracht. Er rijden ook gewone taxi’s en daar kan je instappen, ook al zitten er al andere mensen in.
Er kwam veel op me af, echt alles is anders! Heel simpel; houten huisjes en winkeltjes, zandwegen met keien… Het regende ook, dus dat maakte het lekker modderig. Een groot verschil met arm en rijk, want naast de armoedige huisjes staan er bijvoorbeeld ook weleens villa’s. Het is er niet toeristisch en we liepen er als enige blanken.
De volgende dag was de eerste werkdag om 8:00 uur. Je loopt in het begin in de keuken mee voor het bereiden van het voedsel voor de apen. De dagen erna loop je de selecties af waarna je een keuze maakt bij welke apen je het liefst de overige tijd wilt werken. Ik heb gekozen voor de gorilla’s, wauw ik vind ze fascinerend!
En ik voelde me enorm welkom! De verzorgers en de mensen zijn heel hartelijk, vriendelijk en oprecht blij dat we er waren. De ochtend start je met het schoonmaken van de hokken in de warmte, dat vond ik best wennen. Je staat wel heel dichtbij de apen en dat maakte het speciaal. En ze halen heel wat apenstreken uit 😉 Tussendoor heb je tijd om te eten, te rusten of bijvoorbeeld een boodschap te doen. De lunch in het centrum smaakte soms echt niet (heel scherp eten) en er was ook weleens rijst met een sausje. Dat vond ik wel lekker, maar dat is persoonlijk, want de andere vrijwilligster vond het scherpe eten wel lekker. Je kan ergens anders gaan lunchen of in het vrijwilligershuis iets eten. In de middag eten voor de dieren maken (bijvoorbeeld fruit met water in flessen) en dit geven en aan het einde van de middag nog een keertje voeren.
Helaas klikte het niet met de andere vrijwilligster en toch zit je samen in 1 huis. Ik zag het regelmatig niet meer zitten. Gelukkig kon ik mijn hart luchten bij Marieke. En daar ben ik haar heel dankbaar voor.
Een week later kwam er een andere vrijwilligster bij uit Nederland en een week later een vrijwilligster uit Frankrijk. Telkens veranderde de samenstelling en was het ‘zoekende’, want behalve de slaapkamer, hadden we de rest van het huis om te delen. Ik heb er ook heel veel van geleerd om met de situaties om te gaan. En regelmatig trok ik me even terug.
Het duurde even voor mij om te wennen. Zo kan het zijn dat je geen water hebt om te douchen en de wc niet kan doortrekken. Als we dan wel water hadden, maakten we een voorraad zodat we dit konden gebruiken op het moment dat er geen water was. Het koude douchen was heerlijk met het warme weer.
Omdat ik in het begin de weg niet wist en het nog een uitdaging vond om alleen achterop de scooter te stappen, was het voor mij een ding om iets ‘buiten de deur’ te doen. Gelukkig hebben Marieke en Armel ons vele plekken laten zien en ging het steeds makkelijker en voelde ik me steeds meer op mijn gemak.
Ik kwam erachter dat het nog niet zo makkelijk is om de apen echt in het wild te laten. I.v.m. bijvoorbeeld de groepsvorming en geld.
Een dag ben ik met Armel meegegaan langs scholen om de kinderen al vroeg in te lichten dat apen in het wild horen te leven.. Ik vind dit een goed initiatief! En het was heel gaaf om te zien hoe het eraan toe gaat! Alle kinderen in uniform bijvoorbeeld.
Ik heb heel veel nieuwe en leuke mensen leren kennen! Diverse avonden lekker weggeweest en dat was supergezellig! Zo heb ik er ook heerlijk gegeten; verse vis aan het strand, heerlijke kip, gebakken banaan en andere locale specialiteiten. En lekkere biertjes gedronken 😉
Marieke heeft ook nog excursies geregeld die ik graag wilde doen, zoals met de boot naar een eiland en daar in de zee gezwommen, de Mangrove en Bimbia (waar de slaven verbleven) gezien. Heel indrukwekkend!
De natuur is er prachtig! Veel groen, mooie planten en bloemen, de zee, de bergen. Af en toe een onweersbui en verder zon of bewolkt. De warmte went al snel en voelt niet zo benauwd als in Nederland. Eerder wat vochtiger.
Met mixed feelings nam ik afscheid van iedereen. Jammer dat het voorbij was en ook blij om weer naar huis te gaan. De terugreis ging ook weer soepel en het wijst zichzelf allemaal uit.
Ik kan nog veel meer vertellen 😉 Vooral ben ik heel blij en dankbaar dat ik dit heb mee mogen maken. Super veel beleefd, gelachen, gehuild, geleerd, gezien. Kortom; een avontuur en ervaring die me altijd bij zal blijven en die ik iedereen gun!